MET CORNELIA DIAGONAAL DOOR HET KANAAL

Het was weer even stressen, maar we hebben alles op tijd af gekregen. We hebben al een keer een lading boodschappen gehaald, waar ik een paar uur mee bezig was om die op te ruimen. Mark heeft de zadeling vervangen, want die was rot en toen Carlo donderdag kwam hebben ze samen het hele dek en alles opgeruimd en schoon gemaakt. Ik heb vlak voor vertrek nog voor 7 man macaroni gemaakt, hoef ik dat dalijk niet te doen als we aan het varen zijn. Zaterdag een half uurtje van te voren zijn we dan helemaal gereed om te gaan!! De achterburen (een Australisch stel) gaan ook mee, dus we hebben op het nippertje genoeg linehandlers, 1 te veel zelfs, haha.

Met de te water lating nog vers in ons geheugen starten we de motor , we hopen allebei dat hij het blijft doen vandaag. Mark heeft er nog snel een ander veertje op gezet en de olie ververst en voor de rest is het afwachten geblazen. Iedereen is ondertussen aan boord en we maken ons klaar om naar de Flets (afgesproken plek) te varen, waar de pilot aan boord zal komen. Als we vertrekken merk ik dat we allebei toch best een beetje zenuwachtig zijn. We hebben nu de verantwoording over deze mensen en Cornelia moet toch, als het ff kan, ook zonder schade door de sluizen heen worden geloosd!!

De mensen die we aan boord hebben zijn allemaal heel behulpzaam en aardig! Dus dat maakt het allemaal een stuk makkelijker! Het zijn allemaal zeilers dus ze kennen het klappen van de zweep en dat merk je goed als Mark de fok uitrolt en de rest hem helpt en gelijk even goed trimt, haha geweldig! Eenmaal op de Flets moeten we een kleine 2 uur wachten eer de pilot aan boord komt. Grappig was, dat hij ons herkende van de vorige keer. Toen zat hij op de andere boot waar wij aan vast lagen. Rick heet hij en ook hij is heel relaxed, misschien af en toe een beetje TE relaxed, maar uiteindelijk heeft hij ons er prima doorheen gesleept!

Dan is het tijd en gaan we richting het kanaal en de eerste 3 sluizen. Het is de bedoeling dat we met z’n drieën, een sleepboot/vissersboot van een miljoen of zo en wij, aan elkaar vast door de sluizen gaan. Maar dat plan wordt al snel gewijzigd, want dat past niet. Wij gaan achter de sleepboot tegen de vissersboot aan. Maar door deze verandering moet de vissersboot eerst weer los en achter de sleepboot komen en wij moeten dus achteruit. Er staat alleen een stroming van een paar knopen en een harde wind de sluis in!! De deuren gaan zelfs al dicht en wij zijn dan nog niet eens helemaal binnen!!Maar door de goede stuurkunsten van Mark krijgt hij het toch voor elkaar om langs de vissersboot te komen. Even aan leggen en vullen maar die sluis!!Dat gaat echt niet normaal snel ook!! Dan worden de touwen weer los gegooid en gaan we naar de volgende sluis en bij de laatste idem dito.

Als we het meer over varen is het weer donker en zien we dus weer niks van al het moois wat hier te zien moet zijn. Dat is wel een beetje een domper, maar ze zijn met een inhaalslag bezig om alle jachten er doorheen te laten , dus het is niet anders. Ik warm het eten op en we gaan lekker eten en zitten ff lekker te kletsen met elkaar. Na ongeveer 5 uur zijn we aan de andere kant van het meer en maken we ons op voor de laatste sluizen. Eenmaal daar aan gekomen wordt ons verteld dat niemand ons door de sluis wil laten. Dan krijgen we te horen dat we een uur moeten drijven en wachten op een sleepboot, KUT! Het is ondertussen bijna half 1 en iedereen is moe! Net als we besloten hebben ergens aan te meren zegt Rick dat we ook alleen aan de muur kunnen gaan liggen. Eigenlijk helemaal niet zo fijn met de zadeling, de zonnepanelen achter en de windvaan, maar we gaan het toch proberen. Uiteindelijk gaat het allemaal met een paar keer afduwen goed en kunnen we door naar de laatste 2 sluizen. De motor maakt nog een keer een heel raar geluid waardoor we gelijk weer helemaal alert zijn, maar deze houdt zich gelukkig tot het einde goed! De laatste 2 sluizen zullen we aan een sleepboot vast liggen, die weet ik waar vandaan ineens is opgedoken, maar prima alles beter dan tegen de kant.

De eerste sluis gaat goed, maar dan komt de laatste. Daar staat heel veel stroming omdat het zoete en het zoute water hier bij elkaar komen. Hier heb ik me vanaf het begin het meeste zorgen om gemaakt. Ik heb gezien hoe dit ging toen we mee gingen als linehandlers en ik heb me niet voor niks een beetje druk gemaakt! De sleepboot voor ons krijgt als eerste last van de stroming en drijft weer naar het midden van de sluis met zijn achterkant. Hij moet daardoor zoveel gas geven dat wij in een soort draaikolk terecht komen met als gevolg dat we een rondje van 360 graden maken, haha. Ik ben heen en weer aan het rennen over het dek met een fender, Mark zijn ogen puilen er bijna uit, haha en Carlo staat heel relaxed met zijn touwtje en die beweegt niet eens, hahaha. Het lastige is, dat er achter ons nog een grote vissersboot aan komt, die met treintjes vooruit wordt gereden. Op een gegeven moment weet Mark met gas voor en achteruit geven de boot diagonaal richting de sleepboot te krijgen! PFFFFFFFFFFFFFFFF, dat was ff een beetje stress, maar ook dit is weer gelukt, haha!!! De boten voor ons hebben een deel gefilmd, dat is dan wel weer gaaf!!!

Dus….. Cornelia met bemanning is heelhuids door het kanaal heen gekomen!haha. Mark krijgt nog een compliment van de pilot dat hij een SUPER kapitein is!! Wij zijn er klaar voor, Pacific, Galapagos etc. here we come!!!! We liggen momenteel op een hele rotte ankerplaats, maar we willen maandag of uiterlijk dinsdag verder naar Las Perlas. We hebben al gelezen dat je hier goed walvissen kan spotten, we hebben er zin in!!!!! Laat het avontuur maar weer beginnen, haha!!

Ps Meer foto’s volgen nog, want ik was vergeten de camera op te laden!!!!!