WE GAAN WEER VERDER!!EN HOE..........
Door: markenvanessa
23 Februari 2012 | Panama, Panama-stad
Net zoals de vorige keer dat we vertrokken was het weer lekker chaotisch zo vlak voor vertrek. Mark had nog van alles af te maken op een klus en ik was weer druk bezig het huis leeg te krijgen en alles te regelen wat betreft verzekeringen e.d.
Maar dan is die dag dan toch weer aangebroken dat we verder gaan. Mark vliegt zondag de 19e om 9.15
's ochtends. Relaxte tijd ook!! De avond ervoor zijn we nog tot half 2 bezig om alle boekhouding af te ronden! Maar dan gaat het grote avontuur dan toch echt weer beginnen! Dodelijk vermoeid drinken we om 6.15 uur 's ochtends nog een bakkie bij pa en ma en vertrekken dan naar Schiphol. Hij heeft geluk, want hij vliegt met een tussenstop (van 6 uur!!) via Amerika. Na een vermoeiende reis komt hij aan in Panama stad en gaat naar het hotel.
Dan is het mijn beurt! Maandag 20 februari. We gaan naar schiphol en checken Sam in. Tijd voor een kop koffie is er niet meer, dus snel door de douane. Nog snel even een handkus naar mijn ouders en zus en dan vertrek ook ik richting Panama.
In zit in het vliegtuig met gemengde gevoelens. Ik heb onwijs veel zin in de reis en om Mark weer te zien, maar vind het ook wel een beetje jammer mijn familie zo lang niet te zien.
Eenmaal aangekomen in Panama gaat het helemaal mis. De wetgeving is sinds we terug zijn in Nederland veranderd en ik mis een stempel in het paspoort van Sam!! Er wordt me verteld dat ik met de eerst volgende vlucht het land weer moet verlaten! Wat!!! We (ik en Sam) hebben er net een vlucht van 11-12 uur op zitten en nu krijgen we te horen dat we diezelfde vlucht gelijk weer terug moeten nemen!!!!
Ik heb nog de stille hoop dat het allemaal met een sisser af zal lopen, maar nee hoor!! Ik en Sam moeten gewoon weer terug!!
Mark staat ondertussen aan de andere kant te wachten tot ik door de douane ben en heeft ondertussen ook wel door dat er iets niet helemaal goed gaat. Hij is op een gegeven moment zo kwaad dat hij niet bij ons mag komen, dat hij probeert door de douane heen te komen. Waardoor hij gelijk 2 man bewaking met machinegeweren aan zijn zij krijgt, even rustig aan maar dus!!
We proberen allebei allerlei oplossingen aan te dragen, maar er is niet met ze te praten. Er is ECHT niet met ze te praten, want ze spreken allemaal Spaans!!En daar verstaan we echt helemaal niks van!!
Wat is dit een verschrikkelijke ervaring zeg!! Helemaal in je uppie aan je lot overgelaten! Die hond mocht ik niet eens even laten plassen voor we weer terug gingen!!! Ik ben op een gegeven moment gewoon naar haar toe gegaan en heb haar nog net een bekertje water kunnen geven, maar dat was dan ook alles wat ik voor elkaar kreeg!!
Ik heb Mark 5 minuten gezien uiteindelijk, bij het boeken van een nieuw ticket!Het was allemaal gewoon ook een beetje onwerkelijk. In zo'n vies achteraf kamertje behandeld als een zware crimineel en soort van in mijn nek gepakt en weer op het vliegtuig terug gezet!
Mark ook, voor hij goed en wel door had dat we er waren, waren we alweer weg!!!haha.
Mark is nu in Panama op de boot en gaat de boot vast klaarmaken. Ik ben hier alles aan het regelen om zo snel mogelijk weer naar hem toe te gaan. Maar die ambassades zijn toch ook niet echt snel!!!!
KLM zegt gewoon ja, dat is een beetje vervelend voor U, maar wij kunnen er verder niks mee. Maar ze hadden me helemaal niet eens mee mogen laten gaan!! Had een hoop geld en stress gescheeld!! Wat een K.U.T. maatschappij is dat zeg. Al had er daar in Panama maar iemand gestaan van KLM die ons bij kon staan, maar nee zelfs dat was te veel gevraagd!!
Toen Mark later het hele verhaal aan zijn taxichauffeur zat te vertellen, zei deze dat hij dat vorige week ook had gehad met een Amerikaan die zijn hond had meegenomen. Hij had 20 dollar gegeven en alles was geregeld!!!!!!!!!!!! Dat is helemaal wrang!! Maar ja.....
We zijn weer terug in Nederland en gaan het over een paar dagen nog een keer proberen. We hopen zoiets alleen nooit meer mee te hoeven maken, want dit is echt killing voor je gemoedstoestand, haha.
We hebben trouwens nog meer geluk!! Mark zijn koffer staat nog in Amerika als Mark al in Panama is. Als hij na 2 dagen zijn koffer terug krijgt ziet die er uit of hij onder een trein gelegen heeft!! Hij valt van ellende uit elkaar en alles wat er in zit is kapot!!!!!Kunnen we daar ook weer achteraan!!
Maar dan is die dag dan toch weer aangebroken dat we verder gaan. Mark vliegt zondag de 19e om 9.15
's ochtends. Relaxte tijd ook!! De avond ervoor zijn we nog tot half 2 bezig om alle boekhouding af te ronden! Maar dan gaat het grote avontuur dan toch echt weer beginnen! Dodelijk vermoeid drinken we om 6.15 uur 's ochtends nog een bakkie bij pa en ma en vertrekken dan naar Schiphol. Hij heeft geluk, want hij vliegt met een tussenstop (van 6 uur!!) via Amerika. Na een vermoeiende reis komt hij aan in Panama stad en gaat naar het hotel.
Dan is het mijn beurt! Maandag 20 februari. We gaan naar schiphol en checken Sam in. Tijd voor een kop koffie is er niet meer, dus snel door de douane. Nog snel even een handkus naar mijn ouders en zus en dan vertrek ook ik richting Panama.
In zit in het vliegtuig met gemengde gevoelens. Ik heb onwijs veel zin in de reis en om Mark weer te zien, maar vind het ook wel een beetje jammer mijn familie zo lang niet te zien.
Eenmaal aangekomen in Panama gaat het helemaal mis. De wetgeving is sinds we terug zijn in Nederland veranderd en ik mis een stempel in het paspoort van Sam!! Er wordt me verteld dat ik met de eerst volgende vlucht het land weer moet verlaten! Wat!!! We (ik en Sam) hebben er net een vlucht van 11-12 uur op zitten en nu krijgen we te horen dat we diezelfde vlucht gelijk weer terug moeten nemen!!!!
Ik heb nog de stille hoop dat het allemaal met een sisser af zal lopen, maar nee hoor!! Ik en Sam moeten gewoon weer terug!!
Mark staat ondertussen aan de andere kant te wachten tot ik door de douane ben en heeft ondertussen ook wel door dat er iets niet helemaal goed gaat. Hij is op een gegeven moment zo kwaad dat hij niet bij ons mag komen, dat hij probeert door de douane heen te komen. Waardoor hij gelijk 2 man bewaking met machinegeweren aan zijn zij krijgt, even rustig aan maar dus!!
We proberen allebei allerlei oplossingen aan te dragen, maar er is niet met ze te praten. Er is ECHT niet met ze te praten, want ze spreken allemaal Spaans!!En daar verstaan we echt helemaal niks van!!
Wat is dit een verschrikkelijke ervaring zeg!! Helemaal in je uppie aan je lot overgelaten! Die hond mocht ik niet eens even laten plassen voor we weer terug gingen!!! Ik ben op een gegeven moment gewoon naar haar toe gegaan en heb haar nog net een bekertje water kunnen geven, maar dat was dan ook alles wat ik voor elkaar kreeg!!
Ik heb Mark 5 minuten gezien uiteindelijk, bij het boeken van een nieuw ticket!Het was allemaal gewoon ook een beetje onwerkelijk. In zo'n vies achteraf kamertje behandeld als een zware crimineel en soort van in mijn nek gepakt en weer op het vliegtuig terug gezet!
Mark ook, voor hij goed en wel door had dat we er waren, waren we alweer weg!!!haha.
Mark is nu in Panama op de boot en gaat de boot vast klaarmaken. Ik ben hier alles aan het regelen om zo snel mogelijk weer naar hem toe te gaan. Maar die ambassades zijn toch ook niet echt snel!!!!
KLM zegt gewoon ja, dat is een beetje vervelend voor U, maar wij kunnen er verder niks mee. Maar ze hadden me helemaal niet eens mee mogen laten gaan!! Had een hoop geld en stress gescheeld!! Wat een K.U.T. maatschappij is dat zeg. Al had er daar in Panama maar iemand gestaan van KLM die ons bij kon staan, maar nee zelfs dat was te veel gevraagd!!
Toen Mark later het hele verhaal aan zijn taxichauffeur zat te vertellen, zei deze dat hij dat vorige week ook had gehad met een Amerikaan die zijn hond had meegenomen. Hij had 20 dollar gegeven en alles was geregeld!!!!!!!!!!!! Dat is helemaal wrang!! Maar ja.....
We zijn weer terug in Nederland en gaan het over een paar dagen nog een keer proberen. We hopen zoiets alleen nooit meer mee te hoeven maken, want dit is echt killing voor je gemoedstoestand, haha.
We hebben trouwens nog meer geluk!! Mark zijn koffer staat nog in Amerika als Mark al in Panama is. Als hij na 2 dagen zijn koffer terug krijgt ziet die er uit of hij onder een trein gelegen heeft!! Hij valt van ellende uit elkaar en alles wat er in zit is kapot!!!!!Kunnen we daar ook weer achteraan!!
-
24 Februari 2012 - 09:05
Anna@co.:
Jemig luitjes, wat een ellende allemaal?! En dat voor wellicht een paar dollats?! En tsja, ik las net van een vriendje ook iets over de K.TKLM?! Ze maken zich er niet beter op?! Vanessa, hoop voor je dat je snel weer terug mag zonder alle ongemakken van de vorige reis?! succes!
Groetjes,
Ton, Bart, Maaike en Annamarie
-
24 Februari 2012 - 09:58
Toos:
Hoi Mark en Vanessa, jullie weten wel waar je weer aan begonnen bent. En dan nog te bedenken dat je ze moest omkopen. Daar komt een weldenkend mens toch niet op? Ik denk dat een minder goed begin op een heel mooie voortzetting zal uitdraaien. Leuk dat je weer in de lucht bent. Ik volg je graag en geniet mee vanuit mijn luie stoel. groetjes -
24 Februari 2012 - 10:37
Ruud & Ireen :
Hallo Vanessa en Mark, Ik heb je verslag zitten lezen met een tering gevoel over de KLM en de autoriteiten in Panama. Wat een corrupte rotzooi is dat toch. Ik hoop dat Jullie de verdere reis verschoont blijven van dit soort gezeik. Voor zover ik van anderen wereld om zeilers lees en hoor hebben ze niet die sores die jullie nu achter de rug hebben. Laten we hopen op mooie verslagen met prachtige achtergrond informatie. Dat is jullie wel toevertrouwd. We hebben de vorige keer met veel enthousiasme de reis gevolgd, en dat gaan we nu weer doen.
Mocht je nog willen weten hoe wij vorig jaar onze reis onderbroken hebben dan kun je dat lezen
op: chicky.waarbenjij.nu
Het was een reis met klote weer en, dus veel storm en regen en daardoor hadden we geen moet meer om verder te gaan. Heeft een bom duiten gekost om de boot via van de WETERING op een dieplader naar Nederland te krijgen. Maar OK hij/zij ligt weer in de haven op Scheveningen.
Meer weten: lees het verslag.
Hij of zij die het ook willen lezen ga gerust je gang we hebben geen geheimen.
Rest mij alleen te vertellen dat we met deze aanvang van jullie reis heftig meeleven.
En niet vergeten SMEERGELD is ook heel belangrijk. In geval van twijfel altijd even uitproberen.
Die Amerikaan was zo gek nog niet. Maar dat zit in hun aard........"deals"....onderhandelen. !!!!
Leergeld: zorg dat je stempeltjes en de papieren hier en daar voor meer dan 100% in orde zijn !!!!!!!
vriendelijke zeilers groet Ireen & Ruud s/y CHICKY
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
