WAT EEN NACHT WEER!

Cascais is echt een leuke plaatsje.We hebben ons hier 2 dagen prima vermaakt.Je hebt hier ontelbaar veel restaurantjes met mooi uitzicht op de zee en je kan hier lekker shoppen, ook niet geheel onbelangrijk haha. Allemaal kleine straatjes, wat het heel gezellig maakt. Het is hier allemaal wel wat beter onderhouden dan in Spanje. Ze hebben hier ook allerlei aparte dingen. Zo kan je een ´segway step´ huren, dat is een step met 2 grote wielen aan de zijkant. Als je naar voren leunt ga je vooruit, leun je naar achter dan stop je. En in de Jumbo kan je boodschappen doen met een scanner in je karretje en die houdt dan bij op welk bedrag je zit. Handig!!

Het is jammer genoeg nog net een beetje te koud. Al is het al weer warmer dan in Peniche. Maar we gaan de goeie kant op!!

Zaterdag maken we ons klaar om te vertrekken. Iedereen is een beetje gespannen al zien de weerberichten er goed uit. We maken ons niet zo druk om dit stukje. We zitten meer met de oversteek naar de canarische eilanden in ons hoofd. Bart gaat als eerste weg. Wij moeten nog ff douchen en een boodschap doen. Als we uitchecken komen we ook Kid tegen, hij (en zijn bemanning die hij gisteravond heeft toegezegd mee te gaan) zijn er ook klaar voor!

Als we vertrekken schijnt het zonnetje en hebben we zin om verder te gaan. Er varen allemaal kleine zeilbootjes voor ons, maar die worden door een motorboot naar opzij geroepen. En zo hebben wij de ruimte om de zee op te gaan. Grappig gezicht als iedereen voor je opzij gaat haha.

Het begint allemaal vrij rustig. Er staat wel een beetje zee, maar dat is prima te doen. Maar op een gegeven moment krijgen we de wind recht van achter en is het toch een stuk minder gezellig zeilen. De wind neemt ook toe en we hebben te veel zeil op staan, waardoor we veel te hard gaan. Je voelt dat de boot er moeite mee heeft en de spanning neemt weer toe.
Op een gegeven moment draait de wind en moeten we de spinakerboom naar de andere kant zetten. De boot wordt ondertussen meegenomen door de golven en met de wind recht van achter, gaan we alle kanten op. Best een pittig karweitje om de boom om te zetten. We hebben hem bijna op zijn plaats als er een touw uit schiet, die we naast de boot zien gaan. Mark begint keihard te schelden en ik krijg zowat een hartverzakking, want ik denk minstens dat er iets heel ergs aan de hand is. We moeten alleen de boom weer naar beneden laten en het touwtje er opnieuw doorheen doen. Best lastig, want ik krijg nog een paar golven water over me heen en Mark staat ook niet zo stabiel boven op de boot, maar het lukt allemaal. Het water is zelfs niet eens zo koud, dus dat valt mee. M´n Uggs zijn wel helemaal doorweekt hahaha. Maar ach, als dat het ergste is haha.
Ok de spinakerboom staat op z´n plek, nu kunnen we een rif in het grootzeil doen.
De wind is toegenomen en waait nu zo´n 25 tot 30 knopen. We kunnen er maar 1 rif in doen, want de rest is nog niet klaar!!Ah, puntje voor de volgende haven. Zorgen dat we er minimaal tot 3 x een rif in kunnen zetten. Het ene rif heeft niet veel zin, want we gaan nog steeds veel te hard. We besluiten op een gegeven moment het grootzeil maar helemaal te laten zakken en alleen met de genua te zeilen. Ongelofelijk, maar we doen alleen op dit zeil nog steeds 7-8 knopen.

Zodra we het grootzeil hebben laten zakken wordt het wel gelijk een stuk rustiger.
Mark besluit maar gelijk even te gaan liggen, zodat hij vast wat kan rusten. Het is dan een uur of 7. Hij komt nog een paar keer kijken en gaat dan weer snel terug naar bed. Naarmate het later wordt gaat het minder waaien en besluiten we het grootzeil weer op te zetten. Ik denk lekker een spelletje te doen op mijn DS, om de tijd te doden, als ik erachter kom dat de batterij leeg is, lekker weer!!Dan maar een muziekje luisteren! Op een gegeven moment, als ik lekker zit mee te zingen in de kuip, kijk ik naar de autopilot en zie ik deze heel hard oplopen. Hij gaat een hele andere koers doen. Als ik goed en wel besef wat er gebeurt, zie ik dat de wind aan de verkeerde kant in het zeil waait. Ik besluit Mark maar even wakker te maken. Zwaar sacherijnig van vermoeidheid komt hij naar buiten. Maar ook dit komt weer goed met niet al te veel problemen.

We gaan weer verder. Ik ga nu maar even liggen, dan kan Mark de wind even in de gaten houden. Na 2-3 uurtjes neem ik het weer over en ga weer lekker in de kuip een muziekje zitten luisteren. De wind is bijna helemaal weg, de motor staat aan en we kabbelen rustig verder. Ik zie in de verte op een gegeven moment allemaal rode lichtjes en probeer te ontcijferen wat dat allemaal is. Dat kunnen toch niet allemaal boten achter elkaar zijn?? Ik sta me te focussen op de lichtjes als er in ene een windvlaag van zo´n 25 knopen over ons heen raast, waardoor we zowat vertikaal over het water gaan. Ik schrik me dood!!Mark ligt naast het bed en vliegt gelijk naar buiten en Sam staat ook gelijk buiten. Ongelofelijk hoe plots en snel dat gaat!! De zekering van de auto piloot slaat er uit en we gaan nu echt heel schuin!! Mark pakt het stuur over en ik laat de schoot van het grootzeil vieren, waardoor we weer rechtop komen. Pffff, dat was bijna een beetje TE spannend. We zitten nog ff na te puffen en dan zet ik de motor uit en verwissel de zekering. Jaja, dat heb ik eerder gedaan, dus dat weet ik nu, haha.
Ik besluit nu maar even te gaan liggen weer!! Dat heb ik wel nodig haha. Wie zei er ook al weer dat zeilen leuk was???hahaha. Maar we hebben het weer overleeft.

Tegen de ochtend als het licht wordt passeren we Bart op zo´n 50 meter afstand. Best dichtbij dus. Later varen we de hoek bij Portugal om en besluit Mark nog even te gaan liggen. Hij heeft ook niet echt veel slaap gehad vanacht. Iedere keer als ik op wacht zat gebeurde er weer wat!!haha. Maar de zee is inmiddels weer zo glad als een spiegeltje dus dat kan ik wel handelen. Hij valt gelijk in een soort coma en ik wek hem zo´n 6 mijl voor we er zijn.

We zijn de eerste die binnen komen. Als we een pizza besteld hebben en terug lopen naar de boot, zien we ook Bart aan komen. Zodra hij ligt komt hij nog even kijken hoe wij het hebben gehad. En ook hij heeft een zware nacht gehad. Hij is blij dat hij er is. Een uur of 2 later komt ook Kid binnen. Hij ligt helemaal in een deuk over wat voor een klote nacht dit wel niet was. Het was voor zijn bemanning de eerste keer zeilen en ze hebben alleen maar over de reling gehangen. En toch hadden ze heel erg genoten hahaha..
Nou ja, iedereen is in ieder geval weer veilig aan gekomen, in Portimao dit keer.